Werk in Uitvoering

Nu geen koffie zetten. Eerst werken. Ik schrijf een boodschappenbriefje: tandpasta, avocado's, kattenvoer. Vul het espressopotje met koffie, zet op het vuur. Klop (haver) melk, schenk in. Dan kan er nu gewerkt worden. Maar wacht, eerst dit. Uit de keukenla pak ik een groot keukenmes. Met het snijvlak van het mes schuif ik met ambachtelijke...

In 2022 las ik nogal hap-snap en vergat vaak de titels te noteren. Dat maakte het wat lastig de lijst compleet te maken, en komen er misschien nog wart bij, die ik me opeens herinner, of ergens een lijstje vindt met gelezen zomerboeken, of zo iets. Ik las het afgelopen jaar veel nieuws, maar ik...

Afgelopen zaterdag was de jaarlijkse recensentenborrel bij Hinderickx & Winderickx aan de Oude Gracht in Utrecht. Een goede gewoonte. Ik toog erheen met snacks, vorkjes (er zou taart zijn), tafellinnen. Het was prachtig weer. Ik propte me in te korte treinstellen tussen een teveel aan passagiers. We deden het goed, schoven een beetje in,...

Eenmaal in deze novelle begonnen (hoe kon het dat het weken onaangeroerd bij de andere boeken had gelegen?) kon ik hem niet meer wegleggen. Als de liefde van Theodor Holman overstijgt op een even liefdevolle als droogkomische wijze elke verwachting over wat liefde is en vermag. Begrafenisondernemer Henk, komt bij zijn laatste uitvaart een vrouw...

Ik sliep in een huisje aan de overkant van het IJ om voor een poes te zorgen die ik van een foto ken. Eind van de middag kwam ik aan. Rond etenstijd stond ik klaar met een bakje eten. Overdag droog voer, ‘s avonds een half bakje paté, zo was afgesproken. Het huisje was een echt schrijfhuisje,...

Schrijfster Mariët Meester hield in de Koepelkerk in gevangenisdorp Veenhuizen een lezing over haar autobiografische boek, Koloniekind. Wie het werk van Meester kent, weet dat het gevangenisdorp waar zij opgroeide, in meerdere boeken van haar een rol speelt. Gaat het niet expliciet over Veenhuizen, dan toch over besloten gemeenschapsvormen, zoals...

  Twee ooievaars zweven boven mijn hoofd op breed uitgeslagen vleugels draaien ze rond en rond  in thermiekbellen  ze kijken niet op van de woest blaffende hondhet hysterische echtpaar in de achtertuin onverstoorbaar zweven ze  in cirkels ook toen ik ze niet meer kon zien...

  Na het ontbijt ging ik de deur uit. Ik liep de straat uit tot de volgende straat die ik ook uitliep. Ik liep tot er geen straten meer waren. Toen begon ik te klimmen, trok mezelf met mijn handen een boom in. Ik klom verder, ook toen er geen bomen meer waren, ik tegenover...