Vanuit Deventer liep ik de spoorbrug over. Ging linksaf door het park op de Worp, langs de camping en het IJsselhotel, voorbij het pontje, op weg naar de oude IJsselbrug. De bermen stonden vol sint jacobskruid, paarse distel, boerenwormkruid. Manshoog. Ik plukte een bos met lange stelen, stopte die in de tas om mijn schouder. Midden op de IJsselbrug zag ik pas goed hoe hoog het water stond. Ik zag drie jonge aalscholvers, ieder op een gele drijvende bol, op het water. Ze klapten hun vleugels uit, schudden hun nog donzige kopjes, keken reikhalzend over het water heen, klapten opnieuw met hun vleugels, bleven zitten.

Aan de stadskant stond de kade nipt onder water. Onder me was de wei volgelopen, door het hoge water heen schemerden weidebloemen en braamstruiken. Aan de andere kant van de IJsselbrug gekomen, nam ik de oude stenen trappen naar beneden, linksaf het verlaagde Wellepad op. Van bovenaf riep iemand, 'Wat hebbie nou? Da's toch onkruid'. Een grote man wees naar mijn bloemen. Ik lachte, 'Mooi zijn ze hè!' 'Maar t 'is wel onkruid' hield de man aan. ''t Is sint jacobskruid', riep ik terug, 'en boerenwormkruid'. Door de bloemen bij hun naam te noemen werden ze voor de grote man misschien iets meer 'kruid' dan 'on'. 'Jaja, sint jacobskruid, dat ken ik wel' zei de grote man terwijl zijn ogen de overkant van de IJssel afspeurden als zocht hij een punt waarmee we konden samenvallen.

'Kijk' zei hij, en wees, 'daar staan ook allemaal bloemen.' Ik keek en zag een veld met gele en witte bloemen. 'Maar', ging de grote man verder, ‘nog nooit stond er zoveel onder water. Niet in deze tijd van het jaar. Dat komt door dat klimaat, verzuring en zo.' Toen zei hij, 'Weet je dat ze er ook olie van maken van die bloemen?' 'Ja', riep ik, ‘geweldig toch?' Zoals de grote man uit het niets tegen me begon te praten, was hij er ook ineens weer vandoor. Terwijl ik verder liep, bleven mijn gedachten haken aan 'onkruid', fladderden begrippen als - natuur, klimaat, onderwater, verzuring, 'enzo' -  door mijn hoofd. Over het zo anders begrijpen van de oorzaak der dingen.

(15 juli '21 in Deventer)