De staat van een liefdesrelatie

Eenmaal in deze novelle begonnen (hoe kon het dat het weken onaangeroerd bij de andere boeken had gelegen?) kon ik hem niet meer wegleggen. Als de liefde van Theodor Holman overstijgt op een even liefdevolle als droogkomische wijze elke verwachting over wat liefde is en vermag. Begrafenisondernemer Henk, komt bij zijn laatste uitvaart een vrouw tegen waarmee hij vroeger op de kunstacademie zat. Ze beginnen een praatje.

"Ik heb het laatst nog met iemand over je gehad." zei ze.
"Met wie?"
"Met Esther."
"O, wat leuk."

Het woord 'leuk' voelde ik van de weeromstuit uit mijn mond komen alsof het een gevangene was met een bal aan zijn been. Maar ik glimlachte erbij.'

Ik begon erin te lezen bij het ontbijt, las door tot we weg moesten. Toen we in de 2CV de straat uitreden, haalde ik het uit mijn tas, zei sorry en begon verder te lezen waar ik gebleven was.
Henk heeft een zelfgebouwd volkswagenbusje in de garage staan. Nu hij met pensioen is, zoekt hij een leuke vrouw. 'Mijn vader en ik hadden beiden de naargeestige neiging op latere leeftijd het leven volkomen zinloos te vinden. Dat was ook de reden dat ik besloot om de zaak eerder van de hand te doen. Ik moest er nog wat van zien te maken. Daarom ging ik achter mijn computer zitten om een vrouw te zoeken.' Via een datingsite komt hij in contact met een vrouw waar hij blij van wordt, maar ook met Esther, ooit zijn grote liefde, maakt hij een afspraak.
Ik had niet in de gaten dat we langs velden en door bossen reden, keek niet op, ik las.
'Ik schuifelde de Vondelstraat in en keek nerveus op mijn horloge. Als ik in dit tempo doorliep, zou ik één minuut te laat zijn, maar ik durfde niet niet op tijd te komen. Precies om vier uur belde ik aan.' Hij wordt binnengelaten.

'Ik zag schilderijen, herkende een stijl, ik zag ook werk van anderen, en stapte een ruim atelier binnen. Achterin zat zij. In de modernste rolstoel die ik ooit had gezien.'

Over de staat van de relatie met de vrouw waarmee hij zijn dochter kreeg, vertelt hij: 'Toen Olga drie jaar was, zei ik, "Inge, zou je het vervelend vinden als ik je nog eens seksueel benaderde. Ik heb behoeftes." "Nou, liever niet," zei ze. Een zinnetje als een sleutel in een slot dat wordt omgedraaid.'
Hoe het afloopt met Esther en Henk, (een romance die tot tweemaal toe niet tot bloei komt). En met de vrouw waar hij blij van werd. Lees deze novelle, over een man die op een of andere manier de liefde nooit helemaal binnenhaalt (of binnenlaat?). Het is van een melodieuze schoonheid die je niet vaak tegenkomt. Zo goed geschreven dat je haast zou geloven dat schrijven een eenvoudige bezigheid is.